Hepimiz zaman zaman ertelemekten muzdarip oluyoruz. Birçok kişi için bu, günlük yaşamın kaçınılmaz bir parçası haline gelmiş durumda.
Ertelemenin ne kadar zararlı olabileceğini yıllar içinde acı bir şekilde deneyimledim. Önemli telefon görüşmelerini yapmak, projeleri tamamlamak veya sevdiklerime zaman ayırmak gibi basit görevleri sürekli ertelediğimde, sonunda içimde bir pişmanlık duygusu oluştu.
Bir gün, fark ettim ki erteleme alışkanlığım sadece görevleri değil, aynı zamanda hayatı da ertelememe neden oluyordu. Hayatımda yapmam gereken, ama bir türlü cesaret edemediğim birçok şey birikmişti. Arkadaşlarıma ulaşmak, ailemi ziyaret etmek, sağlığıma dikkat etmek… Bunların hepsi beni bekliyordu. Fakat, her seferinde “yarın yaparım” diyerek geçiştiriyordum.
Sonunda, ertelemenin sadece bir alışkanlık değil, aynı zamanda bir yaşam tarzı olduğunu anladım. Ertelemek, aslında bize zaman kazandırmıyor; tam tersine, ruhumuzu yavaş yavaş tüketiyor. Kendi içimde bir dönüşüm başlattım. Küçük adımlarla başlayarak, her gün bir şeyler yapmaya karar verdim. Bir arkadaşımı aramak, bir e-posta göndermek, sağlıklı bir öğün hazırlamak gibi basit ama etkili adımlar attım.
Bu süreçte öğrendiğim en önemli şey, eyleme geçmenin gücüdür. Harekete geçmek, ertelediğimiz her şeyin yükünden kurtulmamızı sağlıyor.
Şimdi soruyorum: Sizin en büyük dersiniz neydi? Ertelemenin üstesinden gelmek için hangi adımları attınız?
İlk yorum yapan siz olun